Witamina D3 konieczna dla zachowania sprawności intelektualnej

Witamina D3 znana jest wszystkim jako konieczna dla procesów kostnienia. Jej brak u dzieci jest przyczyna występowania krzywicy. Z tego powodu dzieci są suplementowane preparatami tej witaminy i w tym przedziale wiekowym nie występują deficyty tej witaminy. Mało kto zdaje sobie sprawę, że witamina ta jest także potrzebna w innych okresach życia kiedy już nie rośniemy i nie występuje wzrost kości. Rzeszotnienie kości w wieku starczym (osteoporoza dotykająca głownie kobiety) jest po części wywołane brakiem tej witaminy. Witamina D3 ma szereg innych działań wewnątrz-komórkowych, między innymi hamuje stany zapalne (występujące w chorobie Alzheimera i innych demencjach) i może mieć znaczenie dla usuwania złogów beta-amyloidu. Na świecie szacuje się, że 1 miliard ludzi cierpi na niedobory tej witaminy a wśród osób starych zwłaszcza z problemami demencyjnymi 90% osób ma deficyt witaminy D3. Ostatnio międzynarodowy zespól roboczy 10 ekspertów prowadzony przez dr Cedrica Annweilera wypowiedział się w kwestii kilku zagadnień związanych z hipowitaminozą D3 i zdolnościami poznawczymi ludzi starych. 100% z tych ekspertów uznało, że brak witaminy D3 jest jednym z czynników etiologii lub czynników ryzyka wystąpienia niesprawności intelektualnej u ludzi starych. 100% ekspertów uznało, że różnorodność objawów towarzyszących demencjom po części może być wyjaśniona przez różny poziom witaminy D3 w surowicy krwi związany z różną ekspozycją pacjentów na słońce i różnym spożyciem oraz wchłanianiem witaminy D3 oraz różną efektywnością oddziaływania na komórki organizmu. 90% ekspertów zgodziło się, że suplementacja witaminą D3 powinna towarzyszyć terapii pacjentów z demencją. Eksperci nie ustalili poziomu suplementacji i uzgodnili, że hipowitaminoza D3 nie jest markerem demencji ani nie prognozuje jej przebiegu. W świetle tych ustaleń istnieje uzasadniona konieczność dostarczania ludziom w wieku podeszłym w tym pacjentom z demencją, witaminy D3, czy to w formie suplementów diety, leków czy też kąpieli słonecznych. Ta ostatnia forma dostarczania witaminy D3 jest nieobciążona ryzykiem przedawkowania ale obciążona zwiększonym ryzykiem nowotworów skóry. W Polsce w okresie wiosny, lata i wczesnej jesieni 15-30 minut dziennie ekspozycji na słońce skóry twarzy i przedramion jest bezpiecznym i wystarczającym sposobem dostarczenia witaminy D3. Osoby o szczególnie jasnej karnacji w momencie wystąpienia delikatnego zaróżowienia skóry powinny zakończyć naświetlanie. Ciemne okulary są bardzo pożądane ze względu na zwiększone ryzyko wystąpienia katarakty pod wpływem promieniowania UVB produkującego w skórze witaminę D3. Naświetlanie jasnym światłem słonecznym ma też pozytywne znaczenie dla samopoczucia pacjentów. Uzyskiwana przy tej okazji witamina D3 ma pozytywny wpływ również w stanach depresyjnych, chociaż według innych mechanizmów niż samo naświetlanie. W okresie zimy w Polsce konieczna jest suplementacja witaminą D3 na drodze pokarmowej.
Opracował, dr hab. Dariusz Stępkowski prof. nadzw.

Jak rozmawiać z kandydatkami i kandydatami na opiekunów naszych bliskich

Na co należy zwracać uwagę wybierając opiekunów dla osób bliskich

Kiedy stajemy przed problemem zatrudnienia opiekunki/opiekuna do osób bliskich, zwykle stajemy przed problem gdzie szukać opiekunki i jak sprawdzić czy osoba którą mamy zamiar zatrudnić spełnia nasze oczekiwania.
Bez względu na to w jaki sposób będziemy poszukiwać opiekunki musimy przygotować się do rozmowy kwalifikacyjnej, a to oznacza przygotowanie pytań jakie chcemy zadać, przedstawić nasze oczekiwania i warunki pracy.
Rozmowę zaczynamy od podstawowych danych osobowych. Pytamy o godziny pracy, gotowość pracy np. w święta, referencje, które należy sprawdzić i wszystko o nas jeszcze interesuje (np. czy dzieci są dorosłe, czy wymagają jeszcze opieki). Ustalamy wynagrodzenie za pracę, sposób rozliczania się, warunki pracy. Trzeba pamiętać że inne kwalifikacje potrzebne są do osoby chodzącej, inne do osoby leżącej i po ustaleniu spraw podstawowych przechodzimy do pytań pozwalających poznać osobowość kandydatki/kandydata.
Zadając pytania należy kierować się potrzebami chorego, a nie rodziny.
Pytania które mogą być pomocne w podjęciu decyzji:
1) Proszę wymienić 2,3 czynności najtrudniejsze do wykonania przy chorym.
2) Którego z podopiecznych najlepiej wspomina i dlaczego.
3) Kontakty z rodziną, co było miłe, a co uciążliwe.
4) Jakie sytuacje mogą spowodować, że Pani/Pan zrezygnuje z pracy z chorym.
5) W jaki sposób powinno się przekazywać uwagi krytyczne.
6) Proszę opisać jak Pani/Pan nawiązuje Kontakt z nowymi podopiecznymi, proszę opisać taką sytuację.
7) Czy potrafi Pani/Pan organizować czas chorym. Proszę podać przykłady.

Prowadzę od kilku lat wyszukiwanie opiekunek dla chorych i to co mogę poradzić to proszę zadawać jak najwięcej pytań w czasie rozmowy kwalifikacyjnej. Ze strony rodziny bardzo ważne jest przekazanie jak najwięcej informacji o chorym, co lubi jeść, co wcześniej lubił robić, co Go cieszyło, z czyim zdaniem się liczył. Kogo z rodziny lubił. Czasem odwoływanie się do tych osób w trudnych sytuacjach może być pomocne.
Jakość opieki często zależy od współpracy z rodziną. Pamiętajmy, że to trudna, a czasem bardzo trudna praca.

Artykuł przygotowałam na podstawie własnych doświadczeń .
Od kilku lat prowadzę agencję pośrednictwa i wyszukuję opiekunki do osób chorych szczególnie osób dotkniętych demencją. Ukończyłam półroczny moduł szkoleniowy ?Zespoły otępienne ? rozpoznanie i pomoc?, oraz roczny kurs ?Terapia chorego onkologicznie i jego rodziny? . Mam tez ukończone szkolenie ?Zarządzanie Kadrami?, gdzie rekrutacja pracowników była znaczącym elementem. Z wykształcenia jestem psychologiem.

Danuta Jankowska

Jesteśmy tym co jemy

Jesteśmy tym co jemy ? wpływ diety na zdolności poznawcze i pamięć
Journal Club 2014.07.01
Wszyscy zgodzą się ze stwierdzeniem, że zdrowa dieta sprzyja zachowaniu długo dobrej kondycji fizycznej i umysłowej. Kiedy jednak dochodzimy do zdefiniowania co to jest zdrowa dieta okazuje się, że diabeł tkwi w szczegółach. Generalnie nauka wypracowała ogólny pogląd, że należy dostarczać wszystkich potrzebnych makro i mikro składników diety i w odpowiedniej ilości i proporcjach. Jeżeli jednak chodzi o stwierdzenie jakie ilości i proporcje są odpowiednie to panuje tu spory bałagan. Gdy myślimy o zachowaniu wraz ze starzeniem się sprawnego umysłu i wpływie naszych nawyków dietetycznych na starzenie mózgu z pomocą przychodzą nam badania epidemiologiczne wskazujące na pozytywny wpływ na zdrowie mózgu niektórych składników diety. Do tych składników należą między innymi: kwas foliowy, beta-karoten, witamina D3, kwasy omega-3, witamina B12. Ostatnio pozytywny wpływ tych składników diety został potwierdzony w badaniach z wykorzystaniem technik obrazowania mózgu w celu wykrycia złogów beta-amyloidu znacznika choroby Alzheimera oraz aktywności mózgu związanej z wykorzystaniem glukozy jako źródła energii. Zespół badawczy prowadzony przez Lisę Mosconi (Mosconi i in. BMJ Open, 2014, 4,) przebadał w Nowym Jorku 49 zdrowych ochotników z grupy podwyższonego ryzyka zachorowania na chorobę Alzheimera. Ochotnicy wypełnili kwestionariusz żywieniowy na podstawie którego obliczono spożycie poszczególnych składników diety i zbadano jak większe spożycie określonych składników diety wpływa na poziom złogów beta amyloidu i metabolizm glukozy w mózgach osób nie wykazujących jeszcze objawów choroby. Osoby o zwiększonym spożyciu kwasu foliowego i beta-karotenu miały lepsze wykorzystanie glukozy natomiast większe spożycie witaminy D, witaminy B12 i kwasów omega-3 korelowało z mniejszą zawartością beta-amyloidu w mózgach uczestników badania. Ważnym wnioskiem z tych badań jest, że wymienione składniki miały pozytywny wpływ na mózg kiedy pochodziły ze zjedzonej żywności a nie suplementów diety. Te wstępne wyniki skłaniają do podjęcia dalszych badań długookresowych na większej grupie osób, w których potwierdzi się pozytywny wpływ tych składników diety i być może innych, które nie były jeszcze uwzględnione. Obserwacje te są niezwykle istotne dla opracowania precyzyjnych wytycznych dla skomponowania diety anty-alzheimerowskiej, która jawi się jako jeden z najbardziej skutecznych sposobów profilaktyki tej choroby oraz innych form demencji.